Araf

Diyordum ki ne için yaşamalı insan Neye inanmalı, Kendisini var edene mi adımlamalı Yoksa tutsak edilmiş değerlere mi koşmalı Araf bunun adı Ne bir adım ileri ne bir adım geri Aynı yerdeyiz işte, hepimiz aynı şeyin peşinde Farklı olursan yaşayamazsın, un ufak edilirsin Biçare hazırlarsın sonunu Bastığın toprak oturduğun taş tanığın olur Kendinle kalırsın Tutsak edilene koş hırsla, at sırtındaki yükü Bu değil mi senden istenen, benden, bizden istenen Var olamazsın işte kendin olursan Anla bunu, yol al Eğil sana doğru diyene, yaşamak için Bak işte katılırsan kalabalığa yol da senin, sefil yolculuk da. Yurdanur Kaya; zorlamadan uzak, duru Türkçesiyle kaleme aldığı şiirlerinde, pek çok insanın ucundan kıyısından üzerine düşündüğü konuları kendine özgü bakış açısıyla irdeliyor.